Όλο και λιγότεροι ψυχίατροι στις ΗΠΑ επιλέγουν την ψυχοθεραπεία, προτιμώντας τη χορήγηση ψυχοφαρμάκων στους ασθενείς τους.
Οι ψυχίατροι στις ΗΠΑ ανταλλάσσουν ολοένα και συχνότερα τον καναπέ της ψυχανάλυσης για το μπλοκ συνταγών, σύμφωνα με μελέτη, που διαπίστωσε ότι ολοένα και λιγότεροι ψυχίατροι επιλέγουν πια την ψυχοθεραπεία. Η μεταβολή αυτή, που σημαίνει ότι οι ασθενείς απαιτούν πολύ λιγότερο χρόνο, όσο χρειάζεται για την ανανέωση των συνταγών τους, αναφέρθηκε στο τελευταίο τεύχος της ιατρικής επιθεώρησης Archives of General Psychiatry και μοιάζει να οφείλεται στη βελτίωση της
αποτελεσματικότητας των ψυχοφαρμάκων, αλλά και στην πολιτική των εταιριών παροχής ιατροφαρμακευτικής κάλυψης, που ευνοούν σαφώς τις σύντομες επισκέψεις των ασφαλισμένων σε ιατρεία.
Αν και παθήσεις, όπως η κατάθλιψη, το σύνδρομο μετα-τραυματικού άγχους και άλλες, απαιτούν συνδυασμό ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής αγωγής, ο δρ Ραμίν Μοταμπάι, του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, διαπίστωσε στην έρευνά του ότι μόλις 29% των επισκέψεων ασθενών σε ιατρεία ψυχιάτρων κατέληξαν σε ψυχοθεραπεία, τη χρονική περίοδο 2004-5, από 44% που ήταν το ποσοστό αυτό το 1996-97. Μία σημαντική επίπτωση του παραπάνω φαινόμενου είναι ότι οι ασθενείς που χρειάζονται ψυχοθεραπεία, αναγκάζονται να την αναζητήσουν από άλλους εργαζόμενους του τομέα υγείας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποσπασματική περίθαλψη, στην οποία ένας ασθενής επισκέπτεται ψυχολόγο ή κοινωνικό λειτουργό για την ψυχοθεραπεία του και ψυχίατρο ή παθολόγο για τη συνταγογράφηση ψυχοφαρμάκων. «Δεν γνωρίζουμε εάν αυτό έχει επιπτώσεις και στην περίθαλψη του ασθενούς. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι δεν είναι και τόσο αποτελεσματικό», λέει ο δρ Μοταμπάι. Ο δρ Έρικ Πλέικουμ, πρόεδρος της επιτροπής ψυχοθεραπείας της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης, αναφέρει ότι διαπίστωσε την τάση αυτή εδώ και μία δεκαετία, όταν ολοένα και περισσότεροι ψυχίατροι άρχισαν να ασχολούνται με τις βιολογικές διεργασίες της ψυχοπάθειας, εγκαταλείποντας σταδιακά την ψυχοθεραπεία.
Η παραδοσιακή ψυχοθεραπεία, σαν κι αυτή που παρακολουθούμε σε ταινίες του Γούντι Άλεν, διατίθεται, σύμφωνα με τον δρ Μοταμπάι, σε πολύ λίγους: «Αν θέλετε να ανατρέξετε σε τραυματικές στιγμές της παιδικής σας ηλικίας και ζείτε στη Νέα Υόρκη και έχετε πολλά λεφτά, μπορείτε πάντα να βρείτε κάποιον ψυχίατρο που θα σας προσφέρει μακροχρόνια ψυχοθεραπεία». www.kathimerini.gr με στοιχεία από Reuters