Τα νέα για την πανδημία του κοροναϊού γίνονται πιο τρομακτικά και οι κυβερνήσεις ολοένα εκδίδουν οδηγίες κλεισίματος επιχειρήσεων ή εργασίας από το σπίτι. Η ζωή μας αλλάζει και βρισκόμαστε κλεισμένοι στο σπίτι, πολλές φορές σε “αναμέτρηση” με τον εαυτό μας.
Πολλοί από εμάς νιώθουν αγωνία και αρνητικά συναισθήματα,
Άγχος ερχόμενοι αντιμέτωποι με την πρωτόγνωρη κατάσταση και την αβεβαιότητα της,
Θλίψη που σχετίζεται με την απώλεια της καθημερινότητας με την ρουτίνα της και των πηγών νοήματος και χαράς μας.
Θυμός σε οτιδήποτε οδηγεί σε αυτήν την κατάσταση. Οτιδήποτε αλλάζει την καθημερινότητα δημιουργεί μια ανησυχία, μια αγωνία, πόσο μάλλον κάτι τόσο πρωτόγνωρο όπως η απομόνωση, η τηλεεργασία και η ταυτόχρονη φροντίδα παιδιών που η ενέργειά τους πρέπει να εκτονωθεί στο σπίτι, η έννοια για τους ηλικιωμένους ή άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και κινδυνεύουν περισσότερο.
Είναι φυσιολογικό να ανησυχούμε και να ανησυχούμε για την ανάκαμψη της ζωής όπως την ξέρουμε. “Οι άνθρωποι βρίσκουν άνεση και ασφάλεια στην προβλεψιμότητα των καθημερινών συνηθειών”, δήλωσε ο John Forsyth, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Albany στη Νέα Υόρκη.
Κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό θα διαρκέσει η πανδημία ή πόσος καιρός θα περάσει μέχρι να μπορέσουμε να γυρίσουμε στην κανονική μας ζωή.
Πως μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να σταθεί σε αυτή την κρίση;